Tentamen, Papa & Mama en Stappen

Hai everybody!

Een beetje later dan normaal, maar hier alsnog het reisverslag van de afgelopen week.


De maandag stond in het teken van regen, regen en nog eens regen. Het heeft godsamme de hele dag geregend en aangezien ik niet perse de deur uit hoefde heb ik dat ook lekker niet gedaan. ’s Avonds moest ik wel naar volleybal training, maar Jolien die net van de uni afkwam vertelde me dat het in de stad in chaos was wat betreft verkeer. Bussen en auto’s stonden allemaal vast vanwege de regen en het zou me dus uren kosten voordat ik op de uni was. Binnen 10 seconden had ik besloten om de training te laten voor wat het was en lekker thuis te blijven. Later hoorde ik ook dat de training niet door was gegaan omdat bijna niemand kon komen. De heftige regenval heeft uiteindelijk gezorgd voor overstromingen en huizen die onder water kwamen te staan. Een vriendin van mij, Anna, woont 5 minuten van mij af en in haar huis stond de kelder/souterrain onder water, het water kwam tot aan de knieën! De keuken en de slaapkamer van een aantal meisjes bevonden zich in dat souterrain, ik heb de foto’s gezien en het zag er catastrofaal uit! Daarnaast zijn er in Dublin ook nog twee mensen overleden door het noodweer, best heftig allemaal dus!


Gelukkig scheen op dinsdag het zonnetje weer en normaal gesproken is dinsdag meestal onze toeristen dag maar vandaag niet want deze week stond er een tentamen (midterm) op het programma. Hier in Dublin heb je per jaar gewoon twee semesters en dus maar twee tentamen perioden. Toch zijn er vaak nog kleine tentamens in het midden van zo’n semester, de midterms. Jolien had haar midterm op dinsdag en ik op donderdag. Dus dat was flink leren geblazen. Ook al was het een klein tentamen en snapte ik alles wel het is toch weer spannend omdat het het eerste testmoment is hier in Dublin. Daarnaast ging het leren niet zo fantastisch omdat ik een beetje hyper was omdat papa en mama over twee dagen op bezoek zouden komen. ’s Avonds heb ik nog ff lekker gekookt en daarna weer verder met de studie.


Op woensdag had ik ’s morgens eerst college en daarna weer de hele dag leren (sorry volgens mij wordt dit een beetje een saai verslag met al dat geleer :P) Tussendoor nog ff bijgekletst met Cécile en Nicoletta en een Nederlands-Engels woordenboek gehaald uit de bibliotheek. ’s Avonds heb ik mijn kamer opgeruimd en gepoetst want het moest wel een beetje netjes zijn voor papa en mama!


Donderdag was dan de dag van het tentamen, maar eerst moest ik Jolien en mij nog ff inschrijven voor het weekendje naar Belfast met de ESN. Natuurlijk stond er weer een lekkere lange rij en natuurlijk stond ik lekker achteraan. Maar met m’n aantekeningen in de hand heb ik het toch overleefd en nog beter: komend weekend ga ik naar Belfast! :D:D Ik heb er echt heel veel zin in, het wordt mijn eerste keer in de UK en dus moeten er van te voren nog ff euro’s voor ponden gewisseld worden. Daarna heb ik nog snel ff de laatste aantekeningen doorgenomen en toen op weg naar de collegezaal voor het tentamen. Het was gelukkig meerkeuze dus veel meer dan wat hokjes aankruisen hoefde ik niet te doen, maar het is zo’n stom systeem van goed antwoord 1 punt, fout antwoord min 0,6 punt en niks invullen is nul punten. En dat is niks voor mij want dan ga ik alleen maar twijfelen. Gelukkig was het tentamen niet al te moeilijk, ik denk dat ik het uiteindelijk wel gehaald heb, maar het zal geen 8 zijn (gelukkig hoeft dat ook niet). Helaas moet ik wel nog ff 2 weekjes wachten tot de uitslag maar daar kon ik me op dat moment niet druk over maken want ik moest papa en mama van het vliegveld halen en dat is natuurlijk veel leuker! Maar eerst ff naar huis om het bed in orde te maken en nog ff snel wat “welkomsmuffins” te bakken en daarna mocht ik eindelijk de bus naar het vliegveld pakken! Het was natuurlijk lekker druk in de stad waardoor mijn bus vertraging had maar gelukkig was ik nog op tijd om ze de aankomsthal in te zien lopen. Wat was ik blij om papa en mama weer een dikke knuffel te kunnen geven! Ik heb ze heel erg gemist en was blij dat ik ze nu weer (voor eventjes) bij me had. Daarna hebben we de bus naar het centrum gepakt en vanuit daar naar mijn appartement gelopen, gelukkig waren ze onder de indruk van het appartement. En toen kreeg ik eindelijk mijn langverwachte spulletjes: drop, snoepjes en mijn lieve ouders hadden zelfs drie stukken Kesselse kaas meegenomen! So happy! Nadat we een beetje uitgerust waren gingen we de stad in om wat te eten en natuurlijk een pintje te drinken! We gingen naar Mess. Mrs. Maguire, een pub aan de Liffey die haar eigen bier brouwt. We hebben lekker fish and chips en hamburgers gegeten en genoten van de biertjes. Lekker bijpraten met papa en mama!
Rond een uur of 11 gingen we richting huis en aangezien het voor ons allemaal een lange dag was geweest, lekker naar bed en slapen.


Op vrijdag morgen zijn we vroeg opgestaan want ik had al om 10 uur college en we wilden toch ff samen ontbijten. Ik heb nog nooit zo genoten van een boterham met kaas! Daarna snel naar college en papa en mama gingen alvast de stad verkennen met hun boekje. Gelukkig duurde mijn laatste college minder lang dan gepland en kon ik ze al snel meeten in de stad. (nog ff een grappig verhaal voor tussendoor: toen ik in de bus zat richting stad belde ik papa om te vragen waar ze ergens waren, maar hij nam niet op. Later hoorde ik dat ze op een marktje stonden en dat pap tegen mam zei van: Veer, mosse luustere ze dreije hie Rowen Hèze! Pap zoeken naar de plek waar de muziek vandaan kwam, maar kon het niet vinden en uiteindelijk kwam hij erachter dat het z’n eigen ringtone was….)
De rest van de dag hebben we lekker door de stad gelopen, St. Patrick’s Cathedral en de March bibliotheek gezien. Geluncht met een lekkere kop soep en uiteindelijk boodschappen gedaan voor het avondeten bij een Italiaanse delicatessenzaak. Daarna met pijnlijke voeten naar huis en toen zijn papa en ik lekker gaan koken! ’s Avonds hebben we eigenlijk niet meer zo veel gedaan, een beetje met z’n vieren op de bank gehangen en wat gelezen.


Zaterdagmorgen weer vroeg op want er stond weer een wandeling op het programma (zo handig dat 100% Dublin boekje). Deze keer gingen we richting de docklands en aangezien ik daar zelf ook nog nooit geweest was vond ik dit erg leuk. In de Dublin zelf zie je nauwelijks hoogbouw de meeste gebouwen komen niet hoger dan een verdieping of 5 a 6. Sowieso heb je er niet echt hoge kantoorflats of immense businessgebouwen. Maar in de docklands zie je toch aardig wat grote hoge nieuwbouw. Weer een andere kant van Dublin. Ondertussen bij een klein cafeetje nog koffie gedronken en daarna ging de tocht weer verder. Langs het gigantische Aviva stadium en de duurste straat van Dublin. Om 1 uur hadden we afgesproken met Tante Pauline, Jan en de rest van de familie en aangezien we nog een heel stuk moesten lopen zette papa er flink de pas in, hier was ik niet zo heel blij mee zeker toen het ook nog begon te regenen en ik als een verzopen kat bij de afgesproken plek aankwam. Gelukkig gingen we daarna het lekkere warme Bewleys in om te lunchen. Het was weer erg leuk en gezellig met de familie al maakte Tante Pauline me er wel op attent dat mijn Engels achteruit ging… Dat krijg je als je ouders een weekendje over zijn. Na de lunch zijn we weer verder door de stad gelopen, nu vooral in het noordelijke deel en toen was het tijd om een restaurantje op te zoeken voor het avond eten. In papa’s boekje stond er een richting de Docklands, maar toen we daar binnen kwamen was er geen hond en dus maakten rechtsomkeer. Helemaal teruggelopen naar Graftonstreet en uiteindelijk kwamen we terecht bij de Crackbird, een beetje alternatieve trendy tent waar ze alleen kip serveerden. De serveerster moest ons de kaart uitleggen want we werden er niet wijs uit. Maar uiteindelijk hebben we er heerlijk gegeten. Het allercoolste vond ik mijn limonade. Ze hadden daar niet de standaard frisdranken maar alleen zelfgemaakte limonade en die kreeg je dan in een huge jampot met rietje! Echt geweldig! Helaas hadden ze geen toetjes daar en dus weer naar de Bewleys voor een lekker toetje voor mama en mij en een Irish coffee voor papa. Het was inmiddels 9 uur en eigenlijk waren we alle drie te moe, maar je kunt natuurlijk niet in Dublin zijn geweest zonder een pub te bezoeken met Ierse live muziek. We gingen naar de Celt een pub dicht bij mijn huis en deze is niet zo toeristisch als de live Music barren in temple bar en dus ook niet zo prijzig maar wel heel gezellig. Lekker wat biertjes en cidertjes gedronken en meegezongen met de muziek. Heerlijk! Uiteindelijk lagen we moe maar voldaan om 12 uur weer in bed.


Doordat de klok een uurtje terug werd gezet hadden we ’s nachts een extra uurtje, het gevolg was wel dat ik ’s morgens al om 10 voor 8 wakker werd. Kan me niet meer herinneren wanneer ik voor het laatst op zondag morgen zoe vroeg wakker ben geweest zonder hulp van een wekker! Omdat dit het laatste dagje samen was gingen we die natuurlijk goed benutten. We waren eigenlijk van plan om een full Irish breakfast te gaan eten, inclusief lekkere black en white pudding (is trouwens iets totáál anders dan die goeje ouwe vertrouwde campina vla!) Maar in plaats daarvan kwamen we bij een zaakje terecht waar ze heerlijke bagels hadden met scrumbled egg, bacon en ballymaloe. Daarna nog ff door de stad gelopen en toen was het tijd om naar huis te gaan want de tassen moesten ingepakt worden. En vanaf toen ging alles heel snel… bus naar het vliegveld, vertrek hal en doei zeggen :S. Het was deze keer nog moeilijker dan de eerste keer om afscheid te nemen omdat ik nu wist wat me te wachten stond de komende maanden. Toen het moeilijke moment voorbij was en papa en mama door de douane waren heb ik snel weer de bus naar huis gepakt. Gelukkig had ik niet lang de tijd om na te denken over het afscheid want ’s avonds waren we uitgenodigd om bij Nicoletta te eten en drinken. Nicoletta (Italiaanse) waarschuwde ons al dat ze niet zo goed kon koken. Maar ze mat het waarschijnlijk af met de Italiaanse standaard want toen we daar aankwamen stonden er lekker pastasalades, gebakken brood met gegrilde groeten, champignons, ham en nog veel meer op tafel! Jammie! Als we bij iemand gaan eten neemt iedereen altijd wat te drinken mee, leuk en makkelijk, maar het nadeel is wel dat je zoals ik wel vier soorten wijn naar binnen kloekt (rood, wit, wit, wit) waaronder een heerlijke, dure, luxe kwaliteitsfles “Liebfraumilch”. Ik was dus al behoorlijk teut toen we naar de stad gingen. Dus toen we in de bus zaten en er een meisje met te dikken blote benen en dikke cellulitis voorbij liep ik iets te hard tegen de rest zei: Look that girl! Dit lieten zij en haar skanky vriendinnen niet over hun kant gaan en dus werden wij de resterende vijf minuten uitgescholden voor van alles en nog wat. Gezien hun kleding en hun geestelijke toestand deed me dit eigenlijk niet zo veel. Aangezien het de dag erna Halloween zou zijn, was iedereen verkleed, meeste vrouwen uiteraard weer hoerig. Maar een meisje had echt een super pak aan, alsof ze werd opgegeten door een haai! Inclusief (nep) bloed! De eerste tent waar we naar toe gingen was best oké alleen de muziek stond te hard. Wel was er een jongen die geweldig verkleed was, hij was namelijk Sid uit Ice Age! Daar moest ik natuurlijk mee op de foto. Daarna gingen we naar de Globe toe, waar het altijd gezellig is. Gelukkig was ik niet degene die het ergste er aan toe was, dat was Jean, een Franse vriend van Cécile. Hij moest met elk verkleed persoon op de foto (en dat waren er nog al wat). Na twee biertjes was ik zo moe en de rest ook en dus gingen we lekker naar huis toe. Ik heb zelfs mijn nachtelijke vreetbui over geslagen op advies van mama! :D Helaas was de kater de dag erna niet minder om….


xxx Love Lisa