De eerste week!

Well Hellow,
Het werd wel weer tijd voor een berichtje want deze week hebben we weer heel wat meegemaakt!
Op maandag gingen we dan voor het eerst de universiteit bekijken waar we de komende 4 maanden zullen vertoeven! We waren nog maar amper op het terrein of we kregen al een tas met allerlei nuttige en minder nuttige rotzooi in onze handen geduwd. (de chocoladereep behoorde zeer zeker tot de nuttige rotzooi!) Daarna maakte we een rondje over de campus want we moesten onze studentcard ophalen. We hebben toen ook maar direct een travelcard aan laten maken waardoor we 30 dagen onbeperkt gebruik kunnen maken van de bus, is wel handig aangezien we iedere dag met de bus naar de uni moeten. ’s Middags was er een lunch waarbij we de andere internationale studenten ontmoeten, dit was meteen erg gezellig en we hebben onder andere veel gepraat met Cecile, een franse business student. De introductie zelf is best wel slecht geregeld. Er zijn een aantal activiteiten maar je moet zelf maar kijken of je er naar toe wil. Verder is de voorlichting en het welkom pas op woensdag en vrijdag. Dus de eerste dagen moet je het zelf maar uitzoeken. Natuurlijk zijn Jolien en ik hier heel goed in en dus hadden we binnen no time uitgevonden waar alles zat. Omdat onze buurtsuper best duur is en een heel klein assortiment heeft gingen we dinsdag op zoek naar een betere supermarkt. We kwamen uit bij de oude vertrouwde Lidl! En wat een verademing, ze hadden er zelfs vergebakken normaal brood! Want de dagen ervoor hebben we brood gegeten dat naar vissenvoer ruikt :S onze keukenkastjes stinken er nog steeds naar! Nadat we onze riante inkopen weer naar huis hadden gesleept, was het tijd om weer naar de uni te gaan. We kwamen Cecile weer tegen samen met een Canadees meisje, Shannon. Shannon moest helaas weer snel weg en toen zijn we met z’n drieën naar de tapas en salsa avond op de uni geweest. Ondanks de iets te harde muziek was het erg gezellig.

Omdat we woensdagmorgen niets te doen hadden besloot ik om de stad in te lopen en naar een museum te gaan. Ik ging voor het National Museum of Ireland – Archaeology & History. Maar voordat ik daar naar toe ging kwam ik perongelijk op een expositie van de beroemde Ierse dichter W.B Yeats terecht! Na een half uurtje had ik dit ook wel gezien (Ik wist toen bij god niet wie die man was, inmiddels vind ik hem geweldig :P) en ging ik alsnog naar mijn museum. Ik heb me prima vermaakt en op de terug weg ben ik nog ff door St. Stephens Green gelopen, een park midden in het centrum van Dublin. s’ Middags gingen we weer naar de uni waar we dan eindelijk officieel welkom werden geheten, werd wel tijd naar drie dagen! Dit moest natuurlijk heel officieel want toen het begon werd er een of ander Iers muziekje afgespeeld en iemand seinde naar ons dat we moesten gaan staan. Want er kwamen wat belangrijke universiteits mensen aan in officiële kledij. We kregen drie toespraken maar gelukkig duurden die allemaal niet al te lang. Daarna was er nog een soort informatiemarkt waar je je kon inschrijven voor verschillende activiteiten van de internationale studenten verengingen. Dit was erg vervelend want er waren te veel mensen en te weinig ruimte!

s’Avonds hadden we afgesproken om in de stad wat te gaan drinken met Cecile en Shannon. Shannon had ook nog twee andere mensen meegenomen, Paul, een fransman die architectuur studeert en Nicoletta, een italiaanse die italiaanse literatuur studeert. Nadat we wat gedronken hadden in de pub gingen we naar een eerstejaars feest in een club. Op onze kaartjes stond dat het feest om 10 zou beginnen maar toen we om 5 voor 11 bij de club aankwamen bleek dat het pas om 11 uur begon! En je raad het al, het eerste uur was het vrij leeg in de club. Voordat ik het vergeet! Bij het inleveren van de Jas moesten we onze vinger op zo’n vingerafdrukscanapparaat leggen. Echt wel cool! En op de wc van die club stonden allemaal beautyproducten, haarlak, deo, nagelak, parfum enzo die je gewoon kon gebruiken! Hoe vet.
Omdat het nog erg leeg was gingen we in een soort nis zitten met overal schuimrubberen kussen (Ik wil niet weten wat daar al allemaal gebeurd is!) en konden we lekker mensen bekijken! En der viel wat te zien hoor! De vrouwen die daar rondliepen liepen allemaal op hakken van minstens 15 centimeter en ze vielen allemaal stuk voor stuk, languit op de dansvloer! Daarbij hadden de meeste zo’n korte jurkjes aan dat je bijna hun kont kon zien! (bij eentje was het jurkjes geval echt te kort en zagen we dus gewoon haar kont!) Op een gegeven moment was het wat drukker en gingen Jolien, Paul en ik ook de dansvloer op. Het gaat er daar iets anders aan toe als bij ons, misschien kwam het omdat het een eerstejaars feestje was, maar iedereen danst echt hyperactief! Als je niet goed oplet dan is er zo een hak in je voet geboord of wordt je verdreven naar de andere kant van de dansvloer! Ook de jongens zijn hier een stuk assertiever, één blik in hun richting en je hebt al direct een kont tegen je aan! Sommige beginnen wel met een gesprek, maar de gespreken zijn nooit normaal. Bij een opdringerige jongen zei ik op een gegeven moment maar dat ik een vriend in Nederland had. (normaal vind ik dat altijd een laffe smoes, maar het was mijn laatste vluchtpoging!) Waarop hij zei: ‘But he is not here! When the cat’s away, the mice will play!’ En keek me daarbij heel betekenisvol aan! Netjes als ik ben, vertelde ik hem dat ik heel trouw was en toen maakte ik dat ik weg kwam! Terug bij Jolien die opdat moment bijna de kont van een jongen in haar gezicht kreeg! Verder hebben we een hele gezellige avond gehad totdat ik een meisje op ons af zag lopen met haar hand voor de mond, maar die hand hield niet alles tegen…
Gelukkig kon ik op tijd wegspringen, maar iemand anders had minder geluk en na een paar seconden kwam Jolien er achter dat er kots op haar arm zat! Jolien gilde het uit en trok een gezicht waarvan ik nu nog steeds in de lach schiet! Ze rent naar de wc en veegt ondertussen haar arm af aan de blouse van een nietsvermoedende jongen! Na dit incidentje was de lol over en gingen we naar huis. Gelukkig konden we snel een taxi krijgen. (onze taxichauffeur was er trouwens van overtuigd dat de stukjes in de kots op Joliens arm wortel of mais was!). De taxi is best goedkoop hier, we hoefde ieder maar 4 euro te betalen. Toen we thuis waren sprong Jolien snel onder de douche om elk spoor van de kots weg te spoelen en toen lekker het bed in!


Op donderdag gingen we al vroeg naar de uni want er was een soccer demonstration waar Jolien graag naar toe wilde. We hadden er allebei geen rekening mee gehouden dat we ook daadwerkelijk mee moesten doen! In eerste instantie dacht ik, Ja dag, ik ga echt niet meedoen, ik kan niet eens voetballen en ik had een jurk en laarzen met een hak aan! Maar ze drongen aan en uiteindelijk heb ik de eerste oefening (ballen vangen en terug koppen! Zie de zeer charmante foto’s) toch maar meegedaan! Oja, de demonstratie werd gegeven door de trainer van het eerste elftal en door een aantal spelers van het eerste elftal. Het leuke daarvan is dat het eerste elftal van UCD speelt in de Premier Division van Ierland, de Eredivisie van Ierland eigenlijk! De trainer is Russel Martin en heeft ooit bij Man. United gespeeld! (google maar ff!). Cool hé? Ik heb ook ff met een van de spelers gepraat! (Misschien moet ik stoppen met de studie en een carrière als Ierse voetbalvrouw overwegen!) Omdat het zo’n lekker weer was hebben we onze eigen rondleiding over de campus maar gemaakt, inclusief de bibliotheek en een of andere IT cursus met gratis usb-stick van 4GB! ( I love gratis spullen, moet na deze week wel ff afkicken denk ik!) Daarna hadden we afgesproken met Cecile, Paul en Shannon om naar de demonstratie van Gaelic football te gaan, maar omdat we daar waarschijnlijk ook moesten meespelen gingen we maar naar een Hurling wedstrijd kijken. ’s Avonds heb ik lekkere burrito’s gemaakt en hebben we een film gekeken ;).


Op vrijdag was er dan de langverwachte welkomstbijeenkomst. Omdat onze bus dikke vertraging had en het mega druk was in de stad kwamen we een half uur te laat. :S Niet dat we iets nuttigs gemist hadden, maar toch. Jolien en ik wisten dat we eigenlijk nog een vak moesten toevoegen omdat we pas vier vakken hadden en we er eigenlijk vijf moeten doen vanwege onze beurs. Op die bijeenkomst werd verteld over een vak waarbij je geen colleges hoeft te volgen, je moet alleen mee op drie archeologische uitstapjes iets buiten Dublin en je moet een dagboek bijhouden dat je op het eind moet inleveren, maar die mevrouw liet al doorschemeren dat het eigenlijk onmogelijk was om dit vak niet te halen! Dit klonk ons ideaal in de oren aangezien die tripjes sowieso wel leuk zijn en je krijgt er ook nog 5 ect’s voor! Dus we hebben ons snel ingeschreven en hoeven we ons over die vakken niet meer druk te maken.

’s Avonds hadden we een welkomstdiner in de buurt van de uni en dus hebben we de tussenliggende tijd in het zonnetje op het terras gezeten met Cecile, Paul, Nicoletta en Shannon en daarna nog ff de gtst shorties bekeken op internet! (R.I.P. Rosa!) Terwijl we aan het wachten waren om naar het diner te gaan maakten we kennis met twee Nederlandse meisjes uit Amsterdam, Charlotte en Donna die hier voor een semester psychologie gingen studeren. Toen we eenmaal in groepen op weg gingen naar het restaurant maakte ik kennis met een Canadees en een Australisch meisje. Het was me afgelopen week al opgevallen dat de mensen hier echt klein zijn en ik dus groot, maar nu werd ik me er nog meer van bewust aangezien deze twee meisjes een gesprek voerde dat een halve meter lager was. Als ik nou eens mijn hoofd ter hoogte van mijn maag had zitten, dan had ik een geweldig gesprek kunnen voeren met hun, maar het hoogte verschil maakte het af en toe een beetje lastig. Tijdens het welkomstdiner aten we echte Ierse stew (en een of andere curry voor de vegetariërs en voor Jolien :P) Omdat ik wel van stoofvlees enzo houd vond ik de stew best lekker. Ik was wel blij dat ik niet precies wist wat voor vlees er allemaal inzat want behalve rundvlees zat er volgens mij ook varken en lam in. Het diner zelf was best slecht geregeld, er waren te weinig tafels en stoelen en voor de 10 euro kregen we alleen een bord eten dat je zelf moest afhalen en een biertje. Daarna zijn we in de pub bij het restaurant nog ff wat gaan drinken met Donna en toen was het voor Jolien en mij al weer tijd om in de middle of nowhere op zoek te gaan naar een bushalte in de stad. Gelukkig vonden we die redelijk snel en konden we ons bedje induiken want op zaterdag stond er een stadswandeling op het programma.


De stadswandeling was erg leuk en interessant, het zonnetje scheen lekker en ik ben veel meer te weten gekomen over de geschiedenis van Dublin en Ierland. We hebben vooral in het zuiden van het centrum gelopen rond St. Stephen’s Green. Dit vind ik eigenlijk het mooiste gedeelte van Dublin en daar zal ik zeker nog vaak terug komen. Onderweg naar huis kwamen we nog een hele schattige bakkerij tegen waar we allebei een gebakje kochten voor ’s avonds. De rest van de dag waren we zo moe dat we helemaal niets meer gedaan hebben en vroeg naar bed zijn gegaan.


Zondag morgen hadden we afgesproken met de rest om in de stad een full Irish Breakfast te gaan eten. Uiteindelijk waren we met z’n zevenen (een franse vriend van Paul was er ook bij, volgens mij heette hij Runo, Runault of zoiets) Het eten was echt heel lekker, inclusief karboet, worst, tomaat en ei. We hebben daar best lang en gezellig zitten kletsen maar omdat Jolien en ik nog wilden gaan wandelen in Howth besloten we om 1 uur toch maar te vertrekken. De wandeling in Howth was in een woord fantastisch. Ik kan niet geloven dat die geweldige natuur net buiten Dublin ligt! We hebben heerlijk gewandeld en besloten dat we hier zeker een keer terug komen!
Ik merk dat het verslag veels te lang is geworden, terwijl ik zelf helemaal niet houd van die ellenlange verhalen. Scusi mensen, de volgende is korter, I promise!
Als laatste wil ik ff zeggen, dat ik me steeds meer begin thuis te voelen hier. Ik heb wel nog elke dag last van heimwee, maar als ik eenmaal op de uni ben of ik doe leuke dingen met mensen is dat al snel over. Hopelijk ben ik over een tijdje helemaal van de heimwee af, want ik vind het echt irritant.

Nu ga ik lekker slapen! Ik mis jullie allemaal en alles van thuis heel erg!

Xxxx Lisa