Freshersweek & trip naar Galway

Als eerste wil ik ff zeggen dat ik echt heel blij ben met alle leuke reacties! Ik ben echt verbaasd over hoeveel mensen mijn blog (proberen) bij te houden! Echt super cool! :D


Maargoed! Ook deze week zat weer vol met belevenissen en avonturen!
Maandag kon je je inschrijven voor de trip naar Galway, er waren maar een beperkt aantal plaatsen beschikbaar en dus moest je er vroeg bij zijn. De verkoop begon pas om half 2 maar Jolien, Cécile en ik zaten er al om 11 uur en toen waren we echt niet de enigste! Gelukkig hebben we kaartjes kunnen kopen en dus gaan we dit weekend naar Galway!!!
Op de uni was het deze week Freshersweek en dat betekend heel veel promotie en veel spullen voor bijna nop. Alle societies op de uni willen zo veel mogelijk leden werven en dus lokken ze je met de meest uiteenlopende dingen. Ik ben alleen lid geworden van 2 internationale verenigingen, van de Artsociety (het heeft niets te maken met kunst, maar hier op UCD valt Human Geography blijkbaar onder de Art faculteit, ik zou niet weten waarom, maar t is nu eenmaal zo) en van de Lawsociety, niet omdat ik plotseling een grote interesse heb gekregen in rechten maar omdat zij op donderdag de meeting met James en Oliver Phelps (de gebroeders Wemel uit de Harry Potter serie, voor de mensen die de afgelopen 11 jaar onder een steen hebben geleefd) geregeld hadden en als je daar na toe wilde moest je lid van hun society worden. In de sporthal stonden stands van alle sportverenigingen en ik wilde me aanmelden voor volleybal, maar er stond niemand achter de stand, alleen een brief je dat ze ‘soon’ weer terug zouden zijn. Dat was ff een domper, zeker omdat ze een uur later nog steeds ‘soon’ terug zouden zijn! Gelukkig kon ik me de dag erna wel inschrijven! ’s Avonds had de ESN (Erasmus Student Network) een filmvertoning met gratis drinken en pizza! Jummie! Ze geven hier trouwens overal gratis pizza weg, echt niet normaal! Zo’n beetje bij elke society proberen ze je te lokken met gratis pizza, de plaatselijke Domino’s draait echt overuren! Maargoed die filmvertoning werd samen met de Science fiction society georganiseerd! (Oh help!) Maar gelukkig viel het mee en keken we Inception, al snap ik hem nog steeds niet helemaal!


Op dinsdag heb ik me dan eindelijk kunnen inschrijven voor volleybal, de jongen achter de stand zag na één minuut al dat ik uit Nederland kwam?? En terwijl ik me braaf indeelde bij de gemiddelde volleyballer dacht meneer dat ik misschien wel bij de professionals kon spelen! Ik was natuurlijk wel vereerd, maar ik heb hem toch maar ff duidelijk gemaakt dat ik toch echt niet zo goed ben! Waarop hij zei: You’re tall! Dat mag dan wel zo wezen, maar na een aantal jaartjes volleybal ervaring weet ik ook wel dat met groot zijn alleen je het niet red. En dus begin ik maandag gewoon met de training voor de gemiddelde volleyballer en daarna zien we wel weer verder! Verder hadden we die dag nog een college, wat best grappig was want de docent vond het wel leuk iedereen die te laat kwam voor schut te zetten! ’s Avonds hadden we met het buddygroepje afgesproken om wat de gaan drinken in de stad, t was heel gezellig en uiteindelijk gingen Shannon, Cécile, Nicoletta, Jolien en ik nog stappen in de D2! Daar was een international party en het bier was er echt mega niet normaal goedkoop! Een pint Bavaria voor maar 2 euro! Daar werd ik nog aangesproken door Hussein uit Bahrein, die droomde van Amsterdam (3 keer raden waarom) en die mijn haar zo lekker vond ruiken, want hij had dezelfde shampoo?! Toen ik vertelde dat ik Pantene gebruikte vloog hij me lachend om de nek! Gekke jongens die Bahreiners!


Woensdag ben ik voor het eerst echt actief met de studie bezig geweest! Goed hè! We hadden eerst college en daarna ging ik direct naar de bieb om wat artikelen te zoeken! Dat was alleen makkelijker gezegd dan gedaan. Want die bieb is gigantisch groot en het duurde een eeuwigheid voordat ik het juiste rek had gevonden! Leuk detail: als je de bieb op de tweede verdieping binnenloopt zie je als eerste de Atlas der Nederlanden liggen! Dat komt omdat dat ding zo gigantisch groot is dat het niet in de kast bij alle andere atlassen past! Toch raar dat zo’n klein land als Nederland zo’n immens grote atlas heeft, groter dan die van Frankrijk of Duitsland! ’s Avonds was het dan eindelijk tijd om te skypen met mijn lieve huisgenootjes, helaas ging dit niet zo geweldig en heb ik bij Alex en Kars vooral kunnen genieten van de blote pens van Alex… een echt gesprek ging niet door de gebrekkige verbinding! Gelukkig heb ik wel ff lekker kunnen praten met Luc! Ik ben er achter gekomen dat een videogesprek via msn veel beter werkt dan skype.


Op donderdag zou ik dan eindelijk twee van mijn helden uit de Harry Potter films gaan zien en ontmoeten! Maar eerst moest ik nog naar college en dat was me toch een drama. Mensen in Nederland niet klagen over het openbaar vervoer, want hier in Dublin is het nog honderd keer erger! Eerst moest ik 25 minuten wachten op de eerste bus terwijl die eigenlijk om de 10 minuten moet komen vervolgens moet de bus na 1 kilometer al weer wachten want de volgende chauffeur is er niet! Hier had ik geen zin in en dus stapte ik uit, maar niet voordat ik een gat creëerde in mijn nieuwe panty door te blijven haken aan een of ander stom ding! Toen was ik dus al mega chagrijnig omdat ik na 3 kwartier net 1 kilometer verder was. De volgende bus deed er ook ellenlang over en dus kwam ik na anderhalf uur een half uur te laat bij het college aan! Aangezien de colleges hier maar 50 minuten duren en ik dan helemaal naar voren moest lopen in een volle collegezaal met een gat in mijn panty, besloot ik het college te laten voor wat het was en maar naar de bieb te gaan! Het was vandaag 22 september en dat betekend, Arthursday! 2 jaar geleden bestond Guinness 250 jaar en ter ere daarvan hadden ze Arthursday georganiseerd om de oprichter van Guinness te ‘bedanken’. Dit was echter zo’n commercieel succes dat het nu ieder jaar doen en dus moet iedereen om 17.59 uur (jaartal waarin Guinness is ontstaan) het glas heffen en ‘To Arthur!!’ roepen! Uiteraard heb ik hier aan meegedaan in de Studentsclub! Hier was trouwens een bandje dat echt een geweldige cover speelde van Bohemian Rapsody! Echt supervet! Daarna was het tijd om naar Fred & George te gaan! Toen wij er driekwartier van te voren aankwamen stond er al een mega rij, maar gelukkig kon iedereen naar binnen en hadden we een goed uitzicht op de roodharige tweeling (wist je trouwens dat ze van zichzelf bruin haar hebben, voor de films werd dit steeds geverfd! Ergens toch wel een beetje jammer…) Het was een beetje raar wat er in die collegezaal gebeurde, toen ze binnenkwamen begon iedereen als een gek te schreeuwen, klappen en vooral gillen (het waren dan ook bijna alleen maar meisjes) Daarnaast was iedereen aan het flitsen met de camera alsof het Robbie Williams live at Knebworth was! Echt niet normaal! Gelukkig waren Oliver en James verder gewoon normaal en hadden ze echt humor! Ze leken wat dat betreft best wel op hun personages uit de HP films! Nadat alle vragen gesteld en beantwoord waren (sommige mensen stellen echt te domme vragen) was het tijd voor de foto’s en handtekeningen! De meeste mensen renden als gekken naar voren maar Jolien en ik wachtte even en kregen uiteindelijk ook onze handtekening en foto! Jippie!


Op vrijdag gingen we dan eindelijk naar Galway toe! Omdat ik gisteren mijn college had gemist wilde ik het college van vanmorgen wel nog ff meepakken en daarna direct de bus in naar Galway! Ik was eigenlijk van plan om te gaan genieten van het Ierse landschap, maar ik viel in slaap, en ik had ook niet veel gemist want dat gedeelte van Ierland lijkt verdacht veel op Nederland met haar groene weides en zwartwitte koeien. We waren met ongeveer 210 mensen in 5 bussen, wij zaten in de kleinste bus en dus ook in het kleinste hostel. Rond een uur of vier kwamen we bij ons hostel aan en we konden gelijk onze kamers in. Paul, Cécile, Jolien en ik hadden een kamer voor ons alleen. En het eerste wat me opviel was de grootte van de bedden, ofja eigenlijk het gebrek aan grootte! Ik ging er in liggen en ik kon me niet eens strekken! Ik ben wel gewend dat mijn voeten over de bedrand komen maar nu zat daar gelijk de muur achter! Dus ik besloot ter plekke dat ik de komende twee avonden lekker laat en zat zou maken, want dan zou ik niet zo veel merken van het bed! Daarna hadden we vrije tijd en dus gingen we met z’n 5e (Tamara, een Frans meisje ging ook mee) de stad in. Galway is echt een leuk klein stadje, met veel studenten. Totaal anders dan Dublin. Toevallig was dit weekend het Oyster Festival in Galway en dus vond ik het het perfecte moment om mijn eerste oester te nuttigen :D Ik dacht dat ik ze echt vies ging vinden maar ze waren best lekker, ze smaken zoals de zee ruikt! :D Verder hebben we nog echt lekker verse fish & chips gehad en een drankje gedronken in een pub. ’s Avonds deden we eerst drankspelletjes in de keuken van het hostel en daarna hadden we een pub crawl. Speciaal voor Mark: de Guinness in Galway is net zo lekker als in Dublin, echte verschillen waren er niet, alleen dat hij in Galway een stuk goedkoper is en daardoor misschien net wat lekkerder smaakt :P In de tweede kroeg was het Jack Daniels day of zoiets, want we kregen gratis hoeden t-shirts en natuurlijk wisky-cola! In de pub daarna waren de cocktails 2 voor 6 euro, dus dat ging ook erg goed! Ondertussen hebben we een heleboel leuke nieuwe mensen ontmoet! Super raar trouwens, op 1 dag ontmoet je gewoon 4 mensen de Mat heten! 3 Amerikanen en een Nieuw-Zeelander! De laaste pub was eigenlijk een club en daar hebben we tot het laatst gedanst! Daarna was het tijd om in m’n kabouterbed te kruipen!


Na een helse nacht moesten we zaterdagmorgen weer vroeg op want we zouden naar de Aran eilanden gaan. Ik had er heel veel zin in, zeker omdat Herm en Marian mij verteld hadden dat het super mooi was! Het zag er die ochtend een beetje slecht uit, koud, bewolkt en regen, maar eenmaal op de boot begon het zonnetje te schijnen en werd het zelfs warm. De Araneilanden, zijn drie eilanden die in de monding van de baai van Galway liggen. Wij zijn alleen naar het grootste eiland geweest Inishmore. De Araneilanden zijn een van de weinige plaatsen in Ierland waar bijna alleen Iers (Gaelic) gesproken wordt. Eenmaal aangekomen hadden waren we vrij om te doen en laten wat we wilden. Jolien, Cécile en ik waren eerst van plan om met een busje met gids het eiland te verkennen maar toen we naar de supermarkt liepen vond ik het veel te mooi weer om in een busje te zitten en dus ging ik samen met Paul een fiets huren om het eiland by bike te verkennen. En dit was het zeer zeker waard! We hoefden maar 6 euro te betalen voor een hele dag mountainbike huur! We begonnen aan de noordkant van het eiland en fietsten richting het westen, het was echt super mooi want je ziet overal rotsen en weides en in die weides staan overal muurtjes van opgestapelde stenen. We zijn toen doorgefietst naar een baaitje Portmurvy waar we op het strand onze broodjes hebben opgegeten, de zon scheen inmiddels volop en het was echt warm! Daarna gingen we door naar het hoogtepunt van het eiland, the cliffs met daarop Dún Aonghasa, een prehistorisch fort. Je kon hier alleen per voet naar toe dus de fiets moesten we onder aan de berg laten staan. Ik wist niet precies wat ik moest verwachten maar ik was sprakeloos! Ik heb zelden zo iets overweldigends gezien. Ik ga er ook niet proberen het allemaal uit te leggen want je moet het gezien hebben. Maar als je daar staat kun je gigantisch ver over de oceaan uit kijken en je kunt ook op de grond gaan liggen en dan over het randje van de cliffs heen kijken naar beneden. Eerst durfde ik het echt niet, maar ik moest en zou het doen en het was super! De wind beukt in je gezicht, je voelt de warmte van de zon en als je omlaag kijkt zie je 100 meter lager de oceaan tegen de cliffs opspatten! En in de verte zie je op sommige plaatsen het water wel 10 tot 20 meter tegen de cliffs omhoog spatten! Ik vond het zo vet, was zelfs een beetje van slag! Paul heeft een professionele camera dus de mooie foto’s volgen deze week nog! Toen was het tijd om afscheid te nemen van de cliffs en terug te fietsen naar de haven. We namen een andere route terug waardoor we veel bergop moesten fietsen maar daardoor wel een super uitzicht hadden over het eiland en de oceaan! Eenmaal op de boot was ik zo moe van de slapeloze nacht en de actieve fietstocht dat ik de hele tocht geslapen heb. Vanuit de haven gingen we weer met de bus terug naar Galway. Daar hebben we met z’n 5e ff snel wat gegeten bij de “Ierse McDonalds”, Supermac’s. Maar omdat ik me niet zo lekker voelde kon ik niet echt genieten van mijn chips met cheese and curry. Daarna terug naar het hostel, omkleden en weer naar de keuken voor drankspelletjes. Samen met onze Amerikaanse begeleider deden we eerst een simpel kaartdrankspelletje en daarna was het tijd om te Kingsen, met allemaal internationale mensen is dit super leuk zeker als je bij ‘nine, rhyme’ uitkomt! Daarna kwamen er een aantal Amerikanen uit een ander hostel en gingen we ‘flip the can’ spelen. Daarbij hadden we aan elke kant van de tafel een team staan, Team USA met een beetje Nederland (Jolien) en een beetje Frankrijk (Coline) en aan de andere kant Team Germany met ook een beetje Nederland, ikke dus! Het is eigenlijk een bierestafette maar de volgende mag pas drinken als je jou beker op de kop hebt gekregen door hem te flippen. De eerste keren won team USA alleen maar (’t was ook hun spel dan) maar aan het eind was team Germany toch echt beter en was ik pretty good in het flippen van mijn beker! Daarna was het tijd om naar de Coyote Club te gaan. Echt vet want het thema van de bar kwam dus ook echt uit de film Coyote Ugly! Met paaldanspalen op de bar en grote afbeeldingen van de film aan de muur! Het was er super gezellig, we kregen een gratis shot en we konden op de Rodeo Bull! Omdat ik me de hele dag al niet zo lekker voelde ben ik om twee uur naar het hostel gegaan en lekker gaan slapen. Blijkbaar heeft Cécile midden in de nacht nog aan me gevraagd of ik chocolade wilde en heb ik hier nog op geantwoord, in het Engels nota bene, maar daar weet ik niets meer van!


Op zondag morgen vertrokken we met de bus uit Galway. Onderweg maakten we verschillende stops met mooie uitkijkpunten en waar we konden lunchen. Het echte doel was natuurlijk de Cliffs van Mohar. Van te voren werd ons verteld dat we niet te dicht bij de randen van de cliffs moeten komen omdat er elk jaar nog mensen van af vallen en sterven. Net als gisteren was het weer spectaculair! Deze cliffs zijn 203 meter hoog en op sommige plaatsen zit er dus geen hek of afrastering voor de afgrond! Er stond ook een bord met daarop het advies om niet verder te lopen dan dit punt, maar dat werd hardnekkig door iedereen genegeerd en dus ook door ons, want achter het bord had je het beste uitzicht ever! Helaas moesten we ook weer terug naar de bus om door te gaan naar de volgende bezienswaardigheid, dat was Bunratty met het Bunratty Castle. Het kasteel was mooi maar verder viel er niet zo veel te beleven daar en dus was ik blij dat we daarna de bus weer in konden om direct door te rijden naar Dublin. Om 7 uur waren we terug op de Uni en om 8 uur waren Jolien en ik weer thuis en zaten aan de pizza. We waren zo moe van het hele weekend dat we ’s avonds niets meer gedaan hebben! Ik kon weer lekker slapen in een normaal bed!


Vanavond heb ik de eerste volleybaltraining, hopelijk bevalt het me een beetje en ben ik nog niet alles verleerd! :P


Ik merk dat het verslag weer veels te lang is geworden! Scusi!


Xxxx